سرشتِ پاک

چند سال زندگی کرده ایم؟

شاید یک سال و حتی کمتر...!

اگر به این باور رسیده باشیم که زندگی، همان چند ثانیه ی لذت بخشی بوده که به مهر بهم نگریسته ایم...

همان لبخند کوتاهی بوده که در برابر خطاهای هم زده و گذشت کرده ایم...

همان دستی بوده که با عشق فشرده ایم...

و همان دوستت دارم های بی ریایی بوده که نه از روی نیاز! بلکه از شدت اشتیاق به هم گفته ایم...

آنگاه دنیا، همان بهشت موعود می شد!

چه زیباست دریافتن این لحظه های کوتاهِ شکرگون!

چه زیباست "زندگی کردن" برای سالیان سال...

فراموش نکنیم انسان، فرشته ای ست که بال هایش در بهشت جا مانده!

از ذاتِ پاکمان دور نگردیم!

آمین...

( شفیقه طهماسبی )