همدلی
شنبه, ۲ آبان ۱۳۹۴، ۰۸:۱۰ ق.ظ
خیال من آسمانی ست
که با ابر دستهایت
قطره قطره نوازشهای عاشقانه را
بر ترک های قلبم می باراند...
دل مُشتت را پر کن و به من بسپار
و بعد ببین که
باغی از درخت های انار را چگونه
در پاییزی ترین فصل یک صحرا
به شکوفه می نشاند.
بیابان هیچگاه از آسمانش
روی نمی تابد!
(شفیقه طهماسبی)
که با ابر دستهایت
قطره قطره نوازشهای عاشقانه را
بر ترک های قلبم می باراند...
دل مُشتت را پر کن و به من بسپار
و بعد ببین که
باغی از درخت های انار را چگونه
در پاییزی ترین فصل یک صحرا
به شکوفه می نشاند.
بیابان هیچگاه از آسمانش
روی نمی تابد!
(شفیقه طهماسبی)
۹۴/۰۸/۰۲
هفتاد و دو گل ، به متن صحرا بخشید
بـــا جلـــوه ی کــربـلای عـاشـورایی
خـون تــو بـه رنگ سرخ معنا بخشید…