برکه ی تنگ...

فاتح سرود عشق!

به رندی واژه های گیسو فشانده ام قسم

هربار که کمر دل

زیر خروارها سوز ناسور خم،

و ققنوس احساس بر دوش باد تشییع،

تنها لمس شقایق های

روییده در طنین کلام توست

که ماه را

از برکه ی تنگ دلم بیرون می کشد...

(شفیقه طهماسبی)