پرواز...
شنبه, ۲۳ مرداد ۱۳۹۵، ۰۶:۵۹ ق.ظ
چشمهایت را باز کن!
رو به سوی آسمان نگاهت
در حال پروازم ...
( شفیقه طهماسبی )
۹۵/۰۵/۲۳
پنجره ی خیس
به قلم شفیقه طهماسبی
استفاده از اشعار با ذکر نام نویسنده بلامانع می باشد.
منوی بلاگ
پیوندهای روزانه
۲۳ مرداد ۹۵ ، ۱۸:۱۵
ناشناس
ناشناس
آخرین مشت خاک
که بر مزارم می آرمید
سر گیجه داشت زمین
از غبار گامهای رهگذران .
تب داغ اما ...
فرو نمی نشست از پیشانی اندوه
و شب زنده دار مانده بود
طبیب اشک ...
بر بالین چشمان خواب زده ی بی تابی ...
من ساکن شهری بی آسمان شدم
و بن بست ... همنشین شش سوی تنهایی ...
و تو ...
خانه نشین سیاه بازی عزا.
باورت می شود ؟
ما هر دو مرده ایم !
اما من خوشبخت ترم
که بی تو ... نفس نمی کشم .
#آرشید
که بر مزارم می آرمید
سر گیجه داشت زمین
از غبار گامهای رهگذران .
تب داغ اما ...
فرو نمی نشست از پیشانی اندوه
و شب زنده دار مانده بود
طبیب اشک ...
بر بالین چشمان خواب زده ی بی تابی ...
من ساکن شهری بی آسمان شدم
و بن بست ... همنشین شش سوی تنهایی ...
و تو ...
خانه نشین سیاه بازی عزا.
باورت می شود ؟
ما هر دو مرده ایم !
اما من خوشبخت ترم
که بی تو ... نفس نمی کشم .
#آرشید
پرواز هم دیگر رویای این پرنده نبود
دانه دانه پرهایش را چید
تا بر این بالش خواب دیگری ببیند!
"گروس عبدالملکیان"
درودها بر شما دوست گرامی
شعر زیبایی بود و تصویر انتخابی هم بسیار زیباست
پاینده باشید و مانا