۲ نظر
۱۳ بهمن ۹۴ ، ۲۰:۰۷
پنجره ی خیس
به قلم شفیقه طهماسبی
استفاده از اشعار با ذکر نام نویسنده بلامانع می باشد.
منوی بلاگ
پیوندهای روزانه
گویا آخر دنیاست...
تکلیف فصلها با خودشان روشن نیست.
زمستان،
تابستان به پا کرده است!
نشسته بر چشمهای آتشینِ
شب های بهمن
و بهار،
پاییز نشانِ شکوفه هایی
سرخ بر خاک نشسته!
دریغ از گل یخ،خوش خیال،
روزی که سر از خاک بر آرَد،
جای بهار،حسرت برف را
بر باد خواهد داد...
گویا آخر دنیاست و آدمک برفی،
شوخی خدا با آنان که
آمدن فصل ها را باور داشتند...!
(شفیقه طهماسبی)
۱ نظر
۱۱ بهمن ۹۴ ، ۲۲:۲۵
پنجره سالهاست
دل شسته از بارانی که
جز پاک کردن رد
بوسه ی نسیم را
نمی داند...
۰ نظر
۰۹ بهمن ۹۴ ، ۰۸:۲۲
نبض باران
تا زمانیکه آغوش زمین باز است
خواهد تپید...
(شفیقه طهماسبی)
۰ نظر
۰۸ بهمن ۹۴ ، ۲۰:۴۹
۰ نظر
۰۸ بهمن ۹۴ ، ۱۰:۵۵
زخمی ام
مانند دود سفید جا مانده از هواپیما
در دل آسمان!
(شفیقه طهماسبی)
- این شعر مخاطب خاص دارد -
۰ نظر
۳۰ دی ۹۴ ، ۲۳:۴۷
در آغوش شیطان
بهاری را به بازی گرفت
که نه زمستان دیده بود و
نه تابستان...
با چشم های بسته
خیابان گردِ دیاری شد
که شاه راهش
نه به دریا
که صحرا می رسید...
افترا بر زلالی قطره هایی زد
که زاده ی آسمان بود...
نمی دانست
کلاغی که گورِ یارش را می کند
از تو آموخته بود قابیل بودن را...!
(شفیقه طهماسبی)
- این شعر مخاطب خاص دارد -
۰ نظر
۳۰ دی ۹۴ ، ۱۸:۳۸
